Sinds begin jaren tachtig van de vorige eeuw de medezeggenschap in het onderwijs is ingevoerd, is het voor veel mr-leden een worsteling gebleken om serieus te worden genomen door de bestuurders en later ook de toezichthouders aan de overkant van de tafel. De wetgever gaat uit van een overleg tussen gelijkwaardige partners die samen de onderwijskwaliteit moeten borgen. De praktijk is helaas vaak weerbarstiger. Uitspraken van bestuurders zoals: "ik beschouw die wet meer als aanbeveling" en "we zien geen noodzaak om vaker te overleggen omdat we geen onderwerpen hebben om te bespreken" zijn een paar highlights die ik nog vorig jaar hoorde.
Na ruim dertig jaar medezeggenschap heeft de overheid zicht gekregen op de, in mijn ogen, grootste onvolkomenheid in relatie met de wet op de medezeggenschap: er wordt niet gehandhaafd.
En dat is nu anders. De onderwijsinspectie heeft met de invoering van de wet Versterking Bestuurskracht Onderwijs ook de opdracht gekregen om de uitvoering van de medezeggenschap te controleren.
Toen was het zover. In gesprek met drie inspecteurs die meewerken aan de pilot van het nieuwe toezichtkader dat 1 augustus landelijk wordt ingevoerd. Eindelijk een gesprekspartner die van de hoed en de rand weet én zijn best doet om opr en mr hun eigen sterkte te laten inzien. Onze zienswijze over de gang van zaken binnen het betreffende samenwerkingsverband wordt uitgebreid besproken. Ook worden we kritisch bevraagd op onze assertiviteit. We geven toch wel genoeg tegenspraak aan het bestuur?
Ervaringen wisselen af met praktische tips en dat alles in een prettig professionele sfeer.
Dan komt het verplichte halfjaarlijkse overleg met de toezichthouder ter sprake. Bij ons wil dat niet zo vlotten. Kan wel wezen, zegt de inspecteur, maar het is wel de wet! De driehoek bestuur, toezicht en medezeggenschap moet samen het onderlinge evenwicht bewaren. Doorpakken dus. Dan komt de grote klapper. De inspecteur merkt op dat de opr een duidelijk signalerende rol heeft; ook in relatie tot het functioneren van het toezicht. We zijn er even stil van. Jarenlange ervaringen met bestuurders en toezichthouders die zo ver gaan dat ze ons verwijten dat we onze plek niet kennen komen voorbij.
Als ik opmerk dat we ons met die insteek niet erg populair zullen maken krijgen we een bijzonder helder antwoord: je bent toch geen lid geworden van een medezeggenschapsorgaan om vrienden te maken?
Die opmerking komt nog regelmatig bij mij boven drijven. Nee, ik ben geen lid geworden van mr of opr om vrienden te maken. Wel om bij te dragen aan beter onderwijs en met respect in deze rol als medezeggenschapper tegemoet te worden getreden. Het werd tijd.

Verschenen in infomr 2/2017

Categorie

• Artikelen, Opinie

Sleutelwoorden

• Inspectie
• Tegenspraak
• Toezicht